Noorwegen, Groot-Brittanië, Frankrijk, Duitsland en Spanje waren al zeker van een finaleplek en sinds dinsdag weten we ook dat Bosnië&Herzegovina, Moldavië, Rusland, Griekenland, Portugal, Wit-Rusland, Servië, België, Albanië en IJsland zaterdag nog eens het podium in Oslo mogen betreden. Van Bosnië&Herzegovina had ik dat na de show (ten nadelen van Slovakije) nog wel verwacht. Wit-Rusland en Portugal had ik helemaal niet zien aankomen. De overige7 had ik goed ingeschat. Of het met mijn mening over de tweede, sterkere, halve finale ook zo goed zit, weten we donderdagnacht.
In Culto is de groep uit Litouwen die met ‘Eastern European Funk’ de tweede halve finale op donderdag mag openen. Grappige song en dito groepje. Na anderhalve minuut is het leuke er wel vanaf en wanneer de heren hun broek uittrekken is wat mij betreft het kalf verdronken. Ze schijnen live erg sterk te staan, dus wie weet komen ze daardoor alsnog in de finale. Heel anders is het met Armenië. Eva Rivas lijkt als twee druppels water op Angelina Jolie en zingt ‘Apricot Stone’. Armenië schijnt iets met abrikozen te hebben… Eva zingt wisselvallig. De ene keer klinkt het heerlijk, de andere keer is de zang middelmatig tot zelfs erg zwak. Het lied op zich is best lekker en na een paar keer luisteren heerlijk mee te kwelen. Volgens mij mag Eva haar abrikozenboom nog even in Oslo laten om de pit zaterdag nog eens te planten. Israel behoort dit jaar tot de favorieten. Harel Skaat is een mooie jongen en zingt ‘Milim’ helemaal in het Hebreeuws. Tijdens de nationale finale stond Harel in z’n eentje op het podium en gaf hij een krachtige vertolking van zijn lied. Met de zang zit het zeker wel goed, maar wat doen die piano en die backings mee op het podium nu? Less is in dit geval zeker more. De finale haalt dit makkelijk, maar die finale winnen… Ik weet het niet. Duo’s uit Denemarken doen het vaak goed. Denk maar aan de dame en heer die lang geleden wonnen met ‘Dansevise’ en de broers die, nog niet zo lang geleden, zegevierden met ‘Fly on the wings of love’. Chanée & N’evergreen brengen een radio-hit eerste klas met als titel ‘In a moment like this’. Vooraf rekende ik dit zeker tot de favorieten voor een goede plaats in Oslo, maar na de repetities moet ik mijn mening bijstellen. Met de zang (dit nummer moet echt mooi tweestemmig gezongen worden) zit het niet altijd even juist en met het vinden van de juiste camera hebben de dame en heer ook de nodige problemen. In de wandelgangen gaan de geruchten trouwens dat mevrouw Chanée en meneer N’evergreen (incl glazen oog) het niet zo goed met elkaar kunnen vinden… En dan gaat het zingen van een liefdesliedje natuurlijk niet zo vlot. Als het met de zang en de interpretatie goedgaat, zien we Denemarken zeker terug in de finale. Als dat niet lukt, is het na donderdag einde oefening voor dit duo. Zwitserland droomt in de persoon van Michael von der Heide al van goud. Kan ook moeilijk anders als je ‘Il pleut de l’or’ zingt. Michael kan zingen, maar deze inzending klinkt toch wel erg gedateerd. Daarnaast is de styling ook gedateerd en zingen de backings wel erg luid mee. Zwitserland zit al jaren in een sukkelstraatje en dit is veruit hun beste poging van de laatste jaren, maar ik vrees dat ze weer geen finale zullen halen. Als je, net als ik, de voorrondes in Zweden al enkele jaren volgt en daarnaast ook nog eens parttime op de Berg en Dalseweg woont, kan je haast niet anders dan voor Anna Bergendahl en haar lied ‘This is my life’ te supporteren. Anna heeft, net als Tom Dice, een gitaartje meegebracht. Enige verschil: Anna geeft haar gitaar na het eerste refreintje (netjes buiten beeld) aan een assistent en zingt haar lied verder zonder gitaar. ‘This is my life’ is een lekker muziekje maar niet mijn favorietje in de Zweedse voorronde. Anna zingt haar liedje goed en heeft wel een bepaalde charme en zangkleur die ik op zaterdag graag nog eens terug wil horen. Safura uit Azerbijdzjan wordt door de bookmakers als de te kloppen act gezien. ‘Drip drop’ heeft wat van de ballads van Rihanna, wordt goed verkocht (mooie dames het moet gezegd) en zit goed in elkaar, maar of het gaat winnen… Finale haalt het zeker, maar voor de winst staat de vreselijke tekst en het slechte Engels toch heel erg in de weg. Uit de Ukraïne komt Alyosha om ‘Sweet people’ te zingen. De Ukraïnse werd gekozen nadat de nieuwverkozen omroepbonzen de rechtstreeks aangeduide kandidaat voor Oslo hadden gedumt. Haar stemgeluid en uiterlijk doen erg aan de Nederlandse Anouk denken. Aan de stem en de looks zal het dus niet gelegen hebben, ware het niet dat Alyosha een vreselijk nummer moet zingen want het lied waar ze eigenlijk mee naar Oslo zou trekken, was al eerder uitgebracht elders in Europa. Kan u nog volgen… De Nijmeegse (my second hometown) Sieneke mag de eer voor Nederland hoog houden met het door Vader Abraham geschreven ‘Ik ben verliefd (sha-la-lie)’. Er is al veel inkt gevloeid over de Nederlandse voorronde en het Nederlandse lied. Feit is dat Sieneke op het podium in Oslo staat te stralen en er veel jonger uitziet dan de 40-jarige meid die de lokale voorronde won. Als u deze inzending uitzingt, ben ik er zeker van dat u de rest van avond nog steeds Sha-la-lieënd door de huiskamer rent. Paula Seling & Ovi spleen met vuur voor Roemenië. Hun song heet ‘Playing with fire’ en dat is te zien. Paula en Ovi zingen hun lied vanachter een dubbele piano wat het up-tempo-lied erg statisch maakt. Paula zingt de sterren van de hemel (let op die hoge noten), maar Ovi zit er af en toe een beetje voor spek en bonen bij. Ansambei Zlindra & Kalamari bestormen voor Slovenië het podium met ‘Narodnozabavni rock’. Misschien wel de vreemdste inzending uit het hele deelnemersveld van dit jaar. Dit is een samenraapsel van… ja van wat eigenlijk… van vanalles wat mij niet kan boeien… Plassen! Ooit won Ierland drie maal op rij het eurovisiesongfestival. Één van die winnaars was Niamh Kavanagh. Zij zong destijds ‘In your eyes’ in Millstreet de eurovisiegeschiedenisboeken in. Met ‘It’s for you’ hoopt ze dat nog eens over te doen. Niamh is een schat van een meid. Komt erg sympathiek over in de backstagefilmpjes en heeft een typisch Iers nummer in haar valies naar Oslo gestopt. Of zo’n lied nog scoort op het songfestival anno 2010 is erg de vraag. Van mij mag dit best door naar de finale. Knappe gasten die goed kunnen zingen doen het altijd goed op het songfestival dus stuurt Bulgarije lokale mooie jongen Miro de arena van het Eurovisielied in met ‘Angel si ti’. Miro kan een stukje zingen, weet de camera goed te vinden, heeft een fijne act rond zich en bezit een lekker lied dat onmiddellijk pakt. Één van de weinige up-tempo-liedjes van dit Eurovisiejaar dus erg kansrijk om de finale te halen. Als België of Zweden er niet in slagen, kan Cyprus met Jon Lilygreen & The Islanders er nog voor zorgen dat er een gitaartje in de finale komt. ‘Life looks better in spring’ werd vooraf hoger ingeschat dan het lied van Tom Dice, maar maakt dat wat mij betreft niet waar. Waar Tom het sober houdt, maakt Jon het met zijn podiumvulling iets te bond… Ooit nam de damesgroep Feminem deel aan het songfestival voor Bosnië & Herzegovina, maar dit keer komen ze met het lied ‘Lako je sve’ namens Kroatië het podium op. Dit lied vond ik al na de eerste beluistering heerlijk en dat blijft ook zo na de repetities. De dames zingen best goed en de act is erg mooi om te zien. Een zekere finaleplek volgens mij. Georgië is na een jaartje afwezigheid (hun lied werd vorig jaar te politiek bevonden) weer terug. Sofia lijkt een beetje op een jonge Lara Fabian en bewandelt de notenbalken net als die Belgische die ooit voor Luxemburg op het festival stond. ‘Shine’ is een ballade van de oude stempel, maar deze dame weet het zo goed te brengen dat het zonde zou zijn om dit niet in de finale terug te zien. Let ook op hoe Sofia alle nootjes zuiver haalt ondanks alle choreografische toeren die ze moet uithalen. Turkije mag het rijtje sluiten in deze halve finale. Vorig jaar mocht de Molse Hadise de Turkse eer nog hoog houden, nu is het aan de band Manga om nog beter te scoren. Aan het lied ‘We could be the same’ zal het volgens mij niet liggen (al vond ik de remix ‘made in belgium’ vlotter klinken). De act is een beetje onduidelijk en donker en dat speelt niet in het voordeel van de Turken. Tijdens de repetities klonk het ook niet altijd even zuiver. Voor mij mag dit door naar de finale want het nummer is dat zeker waard. Volgende landen, in willekeurige volgorde, mogen volgens mij nog wat langer in Oslo blijven: Litouwen, Armenië, Israël, Zweden, Azerbijdzjan, Roemenië, Bulgarije, Kroatië, Georgië, Turkije.
0 Comments
De eerste repetities in de Teleonor-arena in Oslo zijn achter de rug en geven, hopelijk, al een beeld van wat er deze week in drie delen op uw scherm zal te zien zijn. Na een eerste (dinsdag 25 mei) en een tweede (donderdag 27 mei) halve finale, strijden 25 landen zaterdag 29 mei voor de winst in de finale van het EurovisieSongfestival 2010. Hieronder een voorbeschouwing op basis van de videoclips en de eerste repetities.
De eerste halve finale begint in een heerlijk tempo. Moldavië hoopt met het lied ‘Run away’ van de band SunStroke Project aangevuld met de zangeres Olia Tira de finale te halen… Erg leuk aan dit nummer zijn het saxofoontje (het favoriete instrument van mijn moeder) en de viool. Minder leuk zijn het onbegrijpbare Engels dat de zanger en zangeres gebruiken en het af en toe ontbreken van een portie zuivere noten. Het deuntje blijft wel even hangen en gaat volgens mij met de hakken over de sloot richting zaterdagse finale. Tweede in de rij is Rusland. Peter Nalitch zingt ‘Lost and forgotten’ en daarmee is ook alles gezegd. De man in gezegend met een vreemdsoortig stemgeluid dat mij niet kan bekoren. Vanuit de tweede startplek zijn wel meerdere liedjes verlorengelopen en vergeten. Eentje om snel te vergeten (want wat kunnen drie minuten lang duren). Aangezien Rusland trouwe stemmers heeft en dit een zwakke halve finale is, is de kans groot dat we dit zaterdag nog eens drie minuten moeten uitzitten. Estland huurde Malcolm Lincoln & Manpower 4 in om ‘Siren’ te zingen. Weer zo’n vreemde vogel. Het nummer heeft wat van Coldplay en de beweginkjes, manier van zingen,… doen mij erg denken aan de zanger van Brainstorm (die ooit voor Letland deelnamen en goed scoorden). Not my cup of tea en ik denk dat het een beetje te vreemd is voor Europa. Na enkele vreemde kerels pakt Slovakije uit met een leuk grietje, een verademing. Kristina zingt ‘Horehronie’ en doet dat best ok (al klinkt het op cd toch een pak overtuigender qua zang). Dit nummer is een instant-fan-toppertje en gaat het volgens mij ook erg goed doen. Een prachige choreo en idem kledij maken dit plaatje helemaal compleet. Eentje om zaterdag zelfs in de gaten te houden. Of het in de finale gaat winnen… Daar is het volgens mij net iets teveel Ruslana-meets-nog-veel-andere-dingen voor. Finland stuurt het groepje Kuunkuiskaajat met het lied Työlki Ellää het podium op. Ik heb het al opgegeven om de naam van die IJslandse vulkaan uit te spreken, dus aan deze groepsnaam en liedtitel waag ik me qua uitspraak momenteel nog maar even niet. Vocaal staat dit als een huis. Heerlijk om te zien hoeveel vocale kwaliteit deze meiden in huis hebben. Tel daarbij een doeltreffende choreografie en dan weet je dat dit nummer zeker naar de finale op zaterdag gaat. Letland stuurt ook een frisse dame de Eurovisie-arena in. Aïsha zingt ‘What for? (Only Mr God knows)’. Ik weet dat er fans zijn van ondertitels, maar deze vind ik maar niks. Filosofische Aïsha zit duidelijk met een boel Waarom-vragen… mijn grootste in dit genre: Waarom zingt dit kind zo vals? Vocaal kan deze dame best in de leer bij de Finse dames… Het lied op zich kon me al van het begin maar matig boeien en met deze ‘breekbare’ zang hoop ik echt dat ik het alleen in de halve finale moet horen. Milan Stankovic mag met ‘Ovo je Balkan’ namens Servië de bühne op. Ik las ergens dat Milan in eigen land vergeleken wordt met LadyGaga… Sta me toe hier enkele duidelijke vraagtekens (???????) bij te plaatsen. Vooral qua songkeuze dan… Toegegeven Milan heeft uiterlijk wat weg van hare hitparade-hoogheid en hij zingt zijn folkloristisch lied ook erg goed… Bij een eerste beluistering vond ik dit niks, maar het enthousiasme van Milan werkt aanstekelijk en dus zien we het naar alle waarschijnlijkheid zaterdag wel terug. Ik verdenk Milan (en de hele entourage) trouwens van een pak sterallures (genre Dima Bilan). Vukasin Brajic zingt voor Bosnië&Herzegovina het lied ‘Thunder and lightning’ en heeft daar af en toe een beetje moeite mee. Vukasin mag er best wezen en weet z’n nummer ook wel te verkopen en fans van gitaren komen helemaal aan hun trekken. In de eerste repetitiebeelden was vooral een rommelige act te zien. De backings weten volgens mij al goed wat te doen, Vuki moet nog even beslissen of hij de microfoon van het statief neemt of toch maar laat zitten of toch weer terugzeg of… Volgens mij haalt hij met de hakken over de sloot de finale. Nog even en Tom mag het podium op… Eerst krijgen we Marcin Mrozinski nog met ‘Legenda’. Polen stuurt, net als heel wat andere landen, een vreemd nummer. Het lied wordt goed gezongen, al is het geschreeuw van de achtergrondzangeressen (hoewel zuiver) naar het einde toe een beetje veel van het goede. Toch zie ik Polen de finale halen. Na maanden voorbereiden is het eindelijk aan Tom Dice om hoge ogen (met z’n dobbelsteentje he) te gooien in Oslo. De zang zit goed en de Noren brengen ‘Me and my guitar’ goed in beeld. Tom is de enige in deze halve finale die het kleine ‘eilandje’ voor het grote podium mag gebruiken. Lekker intiem. Tom heeft het geluk dat hij in de zwakkere halve finale zit en ik hoop dus dat het België eindelijk eens lukt om door te stoten naar de finale. Van het ‘eilandje’ van Tom naar Malta is een kleine stap op het songfestival 2010. Thea Garrett zingt namens songfestivalgekke eiland ‘My dream’ en wordt op het podium bijgestaan door een vreemde vogel… en dat mag u echt letterlijk nemen. Het is me niet echt duidelijk wat deze vogelmens toevoegt, maar Thea kan een nootje zingen en laat dat horen in deze Disney-ballad. Ondanks het grijze-mussen-gehalte (help!! De kleding) horen we dit terug in de finale. Juliana Pasha zingt voor Albanië ‘It’s all about you’. Wat kan deze dame zingen (al nijgt het aan het einde toch echt wel naar schreeuwen). Dit is een knap gemaakt nummer dat het zeer goed zal doen op songfestivalfeestjes de komende jaren (inclusief het constante bewegen) en zal vast en zeker ook wel de finale halen. In de finale zelf weinig kansrijk. Giorgos Alkaios & Friends mogen de eer van het door crisis getijsterde Griekenland hoog houden. In de Griekse nationale finale zou de Vlaamse Katerine Avgoustakis (Belgische van Griekse origine) normaal het lied ‘Enjoy the day’ zingen. Katerine was grote favoriete tot bleek dat haar lied al op internet gelekt was. Giorgos mag met z’n vrienden het lied ‘Opa’ brengen (titel slaat niet op de zanger in kwestie). Ik vind dit best een lekker nummertje. Heerlijke combinatie van Griekse instrumenten met een moderne toets. Met de presentatie zit het nog niet helemaal snor wat deze inzending aangaat. Ben nog niet wild van de zang en vond de kleding uit de lokale voorronde lekkerder dan de witte outfits die ze tot nu toe tijdens de repetities dragen. Volgens mij gaat dit nipt naar de finale. Portugal stuurt de jonge Filipa Azevedo met ‘Há dias assim’ het podium op. Veel gezwabber over de toonbalk en een melodie die je meteen vergeten bent. Daarnaast kijkt Filipa in de camera als een bang konijntje in de koplampen van een aanzoevende auto… Na enkele jaren van wondermooie inzendingen is Portugal toch weer het noorden kwijt. De eer van de voormalige Joegoslavische Republiek Macedonië wordt verdedigd door Gjoko Taneski. Gjoko zingt ‘Jas ja imam silata’ en dat mag u gelijk ook weer vergeten. Plassen en bijvullen! Wit-Rusland doet al jaren gek wat voorrondes voor het songfestival aangaat. De groep 3+2 werd eerst in een nationale verkozen met een lekker up-tempo-liedje. Daarna besloot men om deze band, bestaande uit 3 vrouwen en 2 mannen, naar Oslo te sturen met de draak ‘Butterflies’. Ok, ik ben ook fan van musical, maar dit is slechte, vervallen, belegen, slechte musical. De stemmen kloppen voor geen meter (eentje lijkt er wel de hele tijd te brommen) en ook de vlinderachtige verkleedpartij aan het einde kan mij allerminst bekoren. Ook dit jaar geen finale voor Wit-Rusland. De eerste finale wordt afgesloten door een dame uit IJsland. Hera Björk gooit al haar gewicht in de schaal (en dat is best wat) met ‘Je ne sais quoi’. Een Franse titel voor een Engelstalig nummer… Waar hebben we dat eerder gezien… En ook dit lied is eigenlijk gewoon een doorslagje van de IJslandse inzending uit 2008, dus ook al eerder gehoord. Hera heeft dat je nes ais quoi in haar blik en is voorzien van een klok van een stem (aha dat zit er dus onder die jurk… die klok). Ik vind het een heerlijke meestamper en ik wil dit best terughoren in de finale aanstaande zaterdag. Voila. De eerste halve finale, ook wel ‘semi’ genoemd, zit erop. De envelopjes kunnen weer in beeld komen om de 10 landen die doorgaan naar de finale bekend te maken. Volgens mij mogen volgende landen, in willekeurige volgorde, hun kunsten op zaterdag nog eens overdoen: Moldavië, Rusland, Slovakije, Finland, Servië, België, Malta, Albanië, Griekenland en IJsland. |
Details
KristofLommel, 19 mei 1977 Archives
Mei 2015
Categories |