Het moet gezegd worden: de Duitsers weten hoe ze een songfestival moeten organiseren en hoe ze alle liedjes prachtig in beeld moeten brengen.  Er ging wel eens wat mis met de techniek (commentatoren die niet te horen waren in 11 landen) en er waren (vooral in de eerste halve finale) best wat valse noten te horen, maar het werd allemaal netjes in beeld gebracht.  Compliment voor de Duitsers die (hoe kan het ook anders) tijdens de generale repetitie van gisteren (en naar alle waarschijnlijkheid dus ook vanavond) massaal aanwezig waren in de Esprit Arena in Düsseldorf.  Ik was er gisteren (in zeer goed gezelschap) ook bij en kan u verzekeren dat het een boeiende finale zal worden met een fijn deelnemersveld.  Met andere woorden: de liedjes die in de finale moesten staan, staan hier ook.  De strijd kan beginnen.  Een spannende strijd want voor het eerst bepaalt de EBU op basis van de de gisteren door de vakjury’s uitgedeelde punten in welke volgorde alle 43 deelnemende landen hun punten bekendmaken.  Ze gaan het dus behoorlijk spannend maken!

De show wordt op gang getrokken door de presentatoren (Duitsers met humor bestaan echt zal je merken) en een verrassende versie van het winnende lied van vorig jaar.  Dat zal niet gezongen worden door Lena want die doet dit jaar terug mee voor Duitsland.

En dan is het tijd om de 25 liedjes te bekijken, beluisteren en beoordelen.  Hieronder mijn persoonlijke mening over de melodietjes die vanaf 21 uur menig Europese (en Australische!) woonkamer zal vullen.

FIN – FIN DICE

FINLAND heeft goed naar Tom Dice gekeken.  Jongen met gitaar dus.  Paradise Oscar zingt een liedje over de aarde en heeft uit inspiratief oogpunt ook een lalala’tje (al heet het hier een tadadummeke) meegebracht.  Er gebeurt weinig op het podium, maar des te meer in de achtergrond.  Meteen één van de mooiste visuals van dit jaar (al volgt er nog meer pracht).  Er zullen wel genoeg moeder- en meisjesharten gebroken worden om deze Fin Dice punten te bezorgen.

BOS – DINO(SAURUS)

BOSNIË EN HERZEGOVINA opende de tweede halve finale.  De sfeer in de Arena was toen meteen gezet (en onbescrhijflijk).  Dit is een eerste oorwurmpje.   De man die het zingt is één van de acts die terugkeren naar het songfestival.  In 1999 stond Dino al eens op het podium in Jeruzalem.  Dit lied wordt goed gezongen en blijft hangen, maar je moet er wel de gekke act van Dino en zijn entourage bijnemen…  Een zekerheid als het gaat om stemmen uit de regio.

DEN – WAT JE AL NIET KAN MET EEN LEDEREN BROEK EN EEN OPEN RUGGETJE

DENEMARKEN houdt vast aan een traditie van radio-vriendelijke-niemendalletjes.  Net als vorig jaar lijkt ook dit lied wel op vanalles en nog wat.  Net als vorig jaar is het vast niet echt plagiaat.  Net als vorig jaar door naar de finale.  Het lied wordt gebracht door een groep mooie mensen en dat is altijd mooi meegenomen.  Dit kwam afgelopen donderdag en gisteren erg goed over in de Arena.  Nog een extra pluimpje voor de styling.  Erg leuk die lederen broek en dat open ruggetje van de zanger.

LIT – MUSICALDRAAK INCL. GEBARENTAAL

LITOUWEN heeft goed naar musicals gekeken.  C’est ma vie is een prachtige musicalballad in het Engels en met flarden Frans.  Dit geef ik gewoon even mee omdat het accent van de dame die het zingt u misschien anders in de war zou brengen.  De dame (want het is een echte dame) heeft een mooi maar (te) strak zittend kleed aan maar slaagde er wonderwel in om alle nootjes netjes te produceren.  Qua zang zit het dus goed, maar het lied is toch wat te oudbollig en zal daarom volgens mij geen stand houden in dit deelnemersveld.

HON – FANFAVORIET VAN HET EERSTE UUR

En dan is het tijd voor de grote fanfavoriete uit HONGARIJE.  Kati heeft (net als de Rus die straks nog komt) een X-factor verleden en vooral gekeken naar Celine Dion en Whitney Houston.  Het nummer dendert als een trein voorbij, stopt effe voor wat Whitney-like-hihi-tjes en gaat vervolgens door in het Hongaars om weer in het Engels te eindigen.  Ik ben fan en duim ook nu weer voor een puike vocale prestatie.  Gisteren klonk het al beter als afgelopen dinsdag, maar een tandje bijsteken mag altijd nog!

IER – HOOG HAAR EN VEEL MEER

Songfestivalland-bij-uitstek IERLAND mag het rijtje sluiten.  Na zingende kalkoenen enkele jaren geleden en oud-winnaressen vorig jaar mogen de broers John en Edward (dat wordt dus Jedward) de eer van het groene eiland verdedigen.  Hoofdkleur in de act is niet groen, maar rood.  De projecties op het led-scherm passen perfect en de jongens zijn (geholpen door een ijzersterk koor) goed bij stem.  Ik was vooraf geen fan van deze inzending, maar het enthousiasme van de jongens en de manier waarmee ze het lied verkopen doen me vermoeden dat we volgend jaar net zo goed weer eens in Dublin (of Millstreet) kunnen vertoeven.

ZWE – TACK SVERIGE!!!  SCHERVEN BRENGEN GELUK

Als Nederland mijn tweede vaderland is, dan moet ZWEDEN mijn derde vaderland zijn.  Ik volg de Zweedse voorronde al enkele  jaren op de voet en blijf het een feest vinden.  Lekkere liedjes en melodietjes en een lokale herkansingsronde en finale die meer kwaliteit heeft dan de eerste voorronde van afgelopen dinsdag.  De Zweden sturen Eric Saade met drie dansers en twee backings het podium op.  Dat is één danser minder dan tijdens de lokale finale, maar daar mag de achtergrondzang mee op band staan (en dat mag bij het echte songfestival natuurlijk niet).  De dansact staat nog steeds als een huis en het glas zou (na wat probleempjes eerder deze week) ook in Düsseldorf breken.  Redenen genoeg om drie minuten te kijken een echte kandidaat voor de eindzege en mijn persoonlijke favoriet!

EST – KIJK EENS DIEP IN MIJN OGEN

Nog een kanshebber op de eindzege komt uit ESTLAND.  Sinds de eerste beluistering ben ik helemaal weg van dit frisse lied.  Zowel het lied als de zangeres hebben een vleugje Katy Perry meegekregen en de visuals op het immense led-scherm zijn ronduit indrukwekkend.  De act komt een beetje rommelig en amateuristisch over en de zang was tot nu toe ook niet helemaal super.

GRI – CRISISDRAMA THE RAP

Het is crisis… en vooral ook in GRIEKENLAND… en dat is eraan te horen.  Dit is de meest dramatische inzending dit jaar en kan mij werkelijk geen seconde boeien.  De rap zit niet lekker en de zang is ook teveel van het goeie…  Ik was stomverbaasd dat dit door was naar de finale, maar wel blij dat ik na alle vorige liedjes eindelijk even gerust naar toilet kan zonder iets te missen.

RUS – VIVA LA DIVO

RUSLAND heeft dit jaar een grote meneer ingehuurd om hun inzending in elkaar te boksen (en dat heeft niks met het Armeense boksen te maken).  Niemand minder dan RedOne (één van de heerschappen achter LadyGaga) schijnt dit lied geproduceerd te hebben.  Alex Sparow is de laatste maanden overal in Europa geweest om zijn X-factor te tonen en zieltjes te winnen.  Het moet gezegd: de knaap kan zingen en de act zit prima in elkaar (lichtgevende schoenen en ruggetjes).  Wel effe doorbijten want het begin trekt op niks (worst intro ever) maar daarna krijg je waar voor je geld.  Dit krijgt van veel oud-sovjetstaten punten.

FRA – OPERAMOMENTJE

FRANKRIJK is het eerste land van de Big5 (de grote geldschieters) dat we te horen en te zien krijgen.  De Fransen sturen een klassiek geschoolde jongeman het podium op met een lied in het Corsicaans.  Sognu doet het ontzettend goed bij de bookmakers (sinds het begin van het Eurovisie-wed-seizoen aan kop) maar kwam gisteren in de Arena niet helemaal tot z’n recht.  Ik ben dus erg benieuwd hoe dit in de huiskamers overkomt en of het de klassiek-op-het-songfestival-werkt-niet kan doorbreken.

ITA – KOMEN ZE DAARVOOR TERUG?

Meteen nog een land van de Big5 dat we tot nu toe niet tegenkwamen omdat deze landen direct in de finale staan.  ITALIË komt na jaren van afwezigheid (1997 met het prachtige Fiumi Di Parole was de laatste inzending tot nu) weer terug.  Italië heeft in het verleden prachtige liedjes gebracht op het songfestivalpodium.  Hun inzending uit 1997 was een pareltje, maar ook Treni Di Tozeur, Gente Di Mare,… en het platgecoverde Volare.  Maar dit keer schieten ze wat mij betreft de bal helemaal mis.  Het lied kan me niet boeien en de combi Italiaans-Engels werkt voor geen meter.  Het zal wel kwalitatief in orde zijn, maar ik hoor of zie het niet.

ZWI – LALALA MET KNIKKENDE KNIETJES

ZWITSERLAND stuurt dit keer een fijn liedje.  Het lijkt overal op (Katie Melua en co) en bevat voldoende lalala’s om het predikaat ‘tekstschrijver-had-even-geen-inspiratie-liedje’ te krijgen.  Maar ik ben niet wild van de zang (en dictie) van mevrouw en al helemaal niet van haar (vast beeldig bedoelde) jurk.

ENG – YES WE CAN!

Nog eentje van de grote vijf.  ENGELAND (of correcter HET VERENIGD KONINKRIJK) haalt de boyband Blue vanonder het stof.  U kan deze heren kennen van hun samenwerking met Elton John destijds.  Ze zorgden er samen met deze roze Sir voor dat Sorry Seems To Be The Hardest Word opnieuw een hit(je) werd.  Voor het songfestival pakken ze uit met een moderne song die het bij de bookmakers en fans erg goed doet.  Ik ben ook fan van dit lied, maar vrees een beetje voor de vocalen.  De meerstemmigheid moet kloppen en tot nu ging dat met de repetities niet goed.

MOL – POTLOODHOOFD

MOLDAVIË stuurt een groep het cirkelvormige podium op die ook al een songfestivalverleden hebben.  Destijds hadden ze een oma met een trommel mee op het podium.  Dit keer geen oma maar wel een boel andere rariteiten om u af te leiden van het lied.  Het is niet mijn dada, maar het wordt goed gebracht en was dus geen verrassing voor de finale.  Let wel: David de Kabouter wil ten laatste zondag zijn puntmuts terug!

DUI – LENA BIS

Het is pas de derde keer dat een songfestivalartiest die het jaar ervoor won zijn of haar titel komt verdedigen.  Lena mag voor DUITSLAND een thuiswedstrijd spelen en wordt in de Arena natuurlijk ontzettend aangemoedigd door het massaal aanwezige Duitse publiek.  Ik vind dit liedje beter dan haar inzending van vorig jaar al is het veel minder instant.  Vocaal zit het ook veel beter dit jaar en visueel is dit top!  De Duitsers doen er alles aan om hun inzending supermooi in beeld te brengen en ik geef hen geen ongelijk.  Na afgelopen donderdag en gisteren het evenement mee te maken, zou ik er ook niks mee inzitten om volgend jaar nog eens naar Düsseldorf te gaan

ROE - VERRASSING

Een goed gezongen en radio-vriendelijk muziekje uit ROEMENIË kan wel eens voor grote verrassingen zorgen in de finale schreef ik afgelopen woensdag.  Die finale haalden ze.  Daarbij komt dat Roemenië het al enkele jaren erg goed.  Als er echter een lied was wat mijn verwachtingen niet kon inlossen was het dit lied.  Hoewel het goed gezongen wordt, spat dit gewoon niet van het scherm en kon het in de Arena ook niet op een wilde reactie rekenen…  Verrassend geen favoriet meer voor mij.

OOS – VERRASSING BIS

OOSTENRIJK stuurt een dame het podium op die haar lied zonder geluidsband begint.  Ze kan echt zingen maar het lied kon me maar weinig boeien tot ze me afgelopen donderdag echt kippenvel bezorgde in de ESPRIT Arena.  Prachtige opbouw en ik was meteen mee en ook helemaal verkocht.  Verrassend op een fijne manier!

AZE – OH OH OHO OH

AZERBEIDZJAN wil het festival al jaren erg graag winnen en zijn daarin al erg verdienstelijk geweest.  Ook dit jaar komen ze met schoon volk, een lekker lied en een prachtige act.  Enige probleem met de act is dat ik er geen snars van geloof en dat het geheel mij iets te plastic overkomt.  Daarnaast moet de dame in dit duo wel de juiste nootjes blijven produceren.  Krijgt vast veel punten en heeft schoon vuurwerk aan het eind.

SLO – ROUND AND ROUND

SLOVENIË treedt aan met een zangeres die qua stemgeluid aardig in de buurt van Christina Aguillera komt.  Ze kan een stukje zingen en het lied heeft op bepaalde momenten een erg mooie melodie.  Aan het einde wordt het lied wel erg druk.  Maar vocaal maakte dit afgelopen donderdag en gisteren behoorlijk indruk!

IJS – SYMPATHIEK

Eigenlijk is het een triestig verhaal uit IJSLAND want wat doe je als de uitvoerder van het lied op veel te jonge leeftijd overlijdt enkele weken voor de nationale voorronde…  Je laat zijn vrienden het lied zingen als eerbetoon en die winnen het ticket richting Düsseldorf.  De zang is prima, de act sober maar respectvol… ik ben alleen niet zo wild van dit lied op zich.

SPA – TYPISCH GELUID

SPANJE is het laatste land van de Big5 en maakt dat straks misschien ook in de rangschikking waar (als laatste van de Big5 eindigen).  Het is lang geleden dat Spanje nog met een zangeres als deze kwam.  Eentje die van begin tot einde goed zingt en haar lied overtuigend brengt.  Maar of dat voldoende is om dit dertien-in-een-Spaans-dozijn-feest-lied te laten scoren is zeer de vraag.  Spanje moet hoognodig op zoek naar de combinatie goede zanger(es) en goed lied.

OEK – MOET ER NOG ZAND ZIJN

OEKRAÏNE heeft een mooi palmares van songfestivalinzendingen-gezongen-door-schoon-vrouwvolk.  Ook dit jaar mag een beeldige dame haar uit volle borsten haar lied etaleren.  Dat lied stelt op zich niet zoveel voor.  Ter compensatie wordt een zandartiest mee het podium op gesleept om haar kunnen te tonen.  Dat geeft een mooi effect en dat effect zal vast meer beklijven dan het lied.  Waarschijnlijk ging dit met dank aan het zand door naar de finale.

SER – MOET ER NOG KLEUR ZIJN

Tijd om de kleurentelevisie opnieuw uit te vinden met SERVIË.  Vorig jaar een jommekeskapsel, dit keer een echte vrouw met een lied dat ons moet meenemen naar de jaren ‘70.  Eén van de redenen waarom dit niet in mijn persoonlijke top 10 stond afgelopen dinsdag was het feit dat het de zangeres tijdens de repetities niet lukte om het einde van haar lied helemaal foutloos te zingen (’t ging af en toe een beetje te hoog voor haar).  Dinsdag bewees ze al dat het wel goed kon en ook gisteren tijdens de jury-finale lied ze een foutloos gezongen versie registreren.

GEO – HARDROCK…

Over GEORGIË kon ik afgelopen dinsdag heel kort zijn.  Ik noemde de kostuums (Zwitsers kunnen beter eens in Georgië gaan shoppen) het enige fijne aan dit lied.  Ik moet bekennen dat ik dinsdag ook erg onder de indruk was van de zang (wel jammer dat je tot haar vullingen kan zien).  De 25ste plaats is mooi meegenomen en als de Lordi-fans weer massaal naar de telefoon grijpen, kunnen we volgend jaar wel eens in Georgië halthouden met de eurovisiekaravaan…  Maar wie zit daarop te wachten?

DUS DÜSSELDORF…  WAT ZAL HET WORDEN?

De applausmeters in de Esprit-Arena gingen tijdens de generale repetitie (en tevens jury-finale) van gisteren fors de hoogte in bij Hongarije, Ierland, Zweden, Engeland en Duitsland (als gastland spreek dat natuurlijk voor zich).

Bij de bookmakers staat Frankrijk al een hele tijd op één en komt Ierland sinds begin deze week binnenstormen om nu op 2 te staan.

Mijn persoonlijke favoriet in deze finale is en blijft Zweden.  Daarnaast vlak ik de kansen van Duitsland, Ierland, Hongarije en Verenigd Koninkrijk (deze twee laatsten vooral als ze het vocaal redden) helemaal niet uit.

Als ik dan aanvul, denk ik dat de top 10 bestaat uit: Bosnië & Herzegovina, Denemarken, Hongarije, Ierland, Zweden, Rusland, Frankrijk, Verenigd Koninkrijk, Duitsland, en Azerbeidzjan.

De eerste acte zit erop.  Het finale deelnemersveld krijgt vorm en heeft na de eerste halve finale van gisteren enkele opvallende afwezigen.  Armenië, Turkije en Noorwegen zijn er zaterdagavond niet meer bij.  Litouwen en Zwitserland hadden de koffers bij wijze van spreken al klaar staan, maar gingen onverwacht toch door en mogen de respectievelijke gebarentaal-opwelling en te-korte-jurk-voor-deze-knietjes zaterdag weer uitpakken.

De eerste halve finale was muzikaal geen hoogvlieger.  Daarnaast vlogen de valse nootjes (zowel bij de 10 gekwalificeerde landen als de rest) ons om de oren.  Normaal brengt de tweede halve finale daar ten dele verandering in.  Het songfestival is al langer zo onvoorspelbaar als een kat die voor je wagen springt, maar de leuke inzendingen komen donderdag aan bod.  Leuke bijkomstigheid: ik ben donderdag live aanwezig in Düsseldorf!

De liedjes en een prognose dan maar… hopelijk kan ik mijn gemiddelde na de 5 op 10 van dinsdag flink de hoogte injagen.

BOSNIË EN HERZEGOVINA opent deze halve finale met een eerste oorwurmpje.   De man die het zingt is één van de drie acts die terugkeren naar het songfestival.  In 1999 stond Dino(saurus) al eens op het podium in Jeruzalem.  Dit lied wordt goed gezongen (dat is op zich al een verdienste na wat we dinsdag gehoord hebben) en blijft hangen, maar je moet er wel de gekke act van Dino en zijn entourage bijnemen…  Een zekerheid voor de finale.

OOSTENRIJK stuurt een dame het podium op die haar lied zonder geluidsband begint.  Ze kan echt zingen maar het lied kan me maar weinig boeien.  Daarnaast moet ze onmiddellijk haar kapper ontslaan want dat haar kan echt niet.

De 3J’s mogen de eer van NEDERLAND hooghouden en doen dat met het beste lied (lees: meest geschikt voor het songfestival) dat ze in hun Nationaal Songfestival voorhanden hadden.  Ik vind de Nederlandse tekst vele malen beter klinken dan de Engelse vertaling die ze nu zingen en de dictie van deze voor-deze-Volendammers-nieuwe-taal is ook voor verbetering vatbaar.  Nederland gelooft in de kansen van deze heren en de TROS (organisator van de landelijke voorronde) zit op een goeie beurt te wachten na de afgelopen magere jaren (wat wil je met ondingen als Shine en Shalalie).  Volgens mij gaat het de 3J’s niet lukken, maar stiekem hoop ik natuurlijk op een Tom-Dice-momentje voor mijn tweede vaderland.  Wel effe duidelijk maken dat Daniël Dekker en Jan Smit (het duo dat instaat voor het Nederlands commentaar) de halve finale donderdag niet weer moeten openen met de woorden: ‘Welkom bij het TROS-muziekfeest!’

‘De zuiderburen dan’ hoor ik Daniel Dekker of Jan Smit al prevelen.  BELGIË stuurt dit jaar (namens de RTBF en na een gigantische selectie) de groep Witloof Bay met ‘With love baby’.  Er komt geen instrument aan te pas en de zang is helemaal super.  Tot daar het positieve nieuws want het lied en de act stellen veel minder voor.  Grote vraag is of Europa hierop zit te wachten?!  De Belgen waren afgelopen week trouwens grote afwezige op alle feestjes (inclusief de openingsreceptie) omdat de RTBF hen voor elke repetitie met de bus naar Düsseldorf reed en vervolgens weer terug…

De mooie dames uit SLOWAKIJE vergissen zich volgens mij van programma.  Ik heb bij het zien van deze dames zin om te kijken of Tira Banks in de buurt is om ‘America’s Next Topmodel’-gewijs te prevelen: ‘Two beautiful girls in front of me and I have just one picture in my hands…’  Je zou ook denken dat ze die catwalk gaan afwandelen (inclusief draaitje aan het eind), maar nee hoor ze blijven op het ronde podium en zingen met (on)gezonden tegenzin hun lied.  Eindigen met ‘You can leave the runway…  Auf wiedersehen’.

OEKRAÏNE heeft een mooi palmares van songfestivalinzendingen-gezongen-door-schoon-vrouwvolk.  Ook dit jaar mag een beeldige dame haar uit volle borsten haar lied etaleren.  Dat lied stelt op zich niet zoveel voor.  Ter compensatie wordt een zandartiest mee het podium op gesleept om haar kunnen te tonen.  Dat geeft een mooi effect en dat effect zal vast meer beklijven dan het lied.  Waarschijnlijk met dank aan het zand door naar de finale.

MOLDAVIË stuurt een groep het cirkelvormige podium op die ook al een songfestivalverleden hebben.  Destijds hadden ze een oma met een trommel mee op het podium.  Dit keer geen oma maar wel een boel andere rariteiten om u af te leiden van het lied.  Het is niet mijn dada, maar het wordt goed gebracht en kan volgens mij daarom doorstoten naar de finale.  Let wel: David de Kabouter wil ten laatste zondag zijn puntmuts terug!

Als Nederland mijn tweede vaderland is, dan moet ZWEDEN mijn derde vaderland zijn.  Ik volg de Zweedse voorronde al enkele  jaren op de voet en blijf het een feest vinden.  Lekkere liedjes en melodietjes en een lokale herkansingsronde en finale die meer kwaliteit heeft dan de eerste voorronde van afgelopen dinsdag.  De Zweden sturen Eric Saade met drie dansers en twee backings het podium op.  Dat is één danser minder dan tijdens de lokale finale, maar daar mag de achtergrondzang mee op band staan (en dat mag bij het echte songfestival natuurlijk niet).  De dansact staat nog steeds als een huis en het glas zou (na wat probleempjes eerder deze week) ook in Düsseldorf breken.  Redenen genoeg om drie minuten te kijken naar de eerste echte kandidaat voor de eindzege.

CYPRUS komt in navolging van Griekenland met een flinke portie pathos.  Het lied heeft meerdere luisterbeurten nodig, maar van de zanger en de prachtige act was ik meteen helemaal weg.  Goed gezongen, maar volgens mij niet goed genoeg om door te gaan naar de finale na het geweld van Zweden.

BULGARIJE waagt zijn kansen met een portie PiNK-of-lesbo-rock.  Helemaal niet mijn genre, maar dit lied heeft toch wel net dat tikkeltje om het leuk te maken.  De zang is prima en de zangeres weet haar lied goed te verkopen.  Eentje om zaterdag terug te horen.

De VOORMALIGE JOEGOSLAVISCHE REPUBLIEK MACEDONIË (wordt het eens geen tijd voor een kortere naam) komt met een lied dat alleen al met de titel op burenstemmen rekent: Rusinka.  Rusland zat in de eerste halve finale en mag nu niet meestemmen, maar Wit-Rusland zou nog wel de spreekwoordelijke duit in het zakje kunnen doen.  Dat zal echter niet voldoende zijn om dit nikszeggende lied de finale in te loodsen.

Nummer drie in het rijtje van acts die al een songfestivalverleden hebben is ISRAEL.  Na haar overwinning in 1998 en een mislukte internationale doorbraak is Dana DIVA International terug op het songfestivalpodium.  Ze zingt al iets beter dan destijds, maar waar ze destijds een instant-winning-song bracht, tapt ze nu uit een ander vaatje.  Ding dong (er was weer inspiratie te over) stelt echt niks voor, maar blijft wel ongewild in je hoofd doorzingen.  Ze kan schijnbaar kiezen uit maar liefst acht jurken van JPGaultier…  Zeg nu zelf een songfestivalfinale zonder Dana International kan toch niet.  En Dana is de eerste die gebruik maakt van de hele catwalk.

SLOVENIË treedt aan met een zangeres die qua stemgeluid aardig in de buurt van Christina Aguillera komt.  Ze kan een stukje zingen en het lied heeft op bepaalde momenten een erg mooie melodie.  Aan het einde wordt het lied wel erg druk.

Tijd voor het betere werk dan weer.  Goed gezongen en radio-vriendelijke muziek uit ROEMENIË kan wel eens voor grote verrassingen zorgen in de finale.  Die halen ze volgens mij op kousevoeten.  Roemenië doet het al enkele jaren erg goed en dat is dit jaar niet anders.

Nog een kanshebber op de eindzege komt uit ESTLAND.  Sinds de eerste beluistering ben ik helemaal weg van dit frisse lied.  Zowel het lied als de zangeres hebben een vleug Katy Perry meegekregen en de visuals op het immense led-scherm zijn ronduit indrukwekkend.  De act kwam tijdens de repetities af en toe wat amateuristisch over, maar dit moet gewoon door naar de finale.

WIT-RUSLAND heeft haar traditie van vreemde voorrondes dit jaar in ere gehouden.  Het lied dat gekozen werd, werd (net als vorig jaar trouwens) te licht bevonden (of wat dan ook) en net zo makkelijk zonder pardon ingeruild voor dit bulkend-van-het-patriotisme ‘I love Belarus’.  Het is een vrolijk doordenderend lied, maar er gebeurt werkelijk niks op het podium.  Ik was vorig jaar al erg verrast dat Wit-Rusland naar de finale vlinderde… ik hoop dat ze dit jaar stranden in de halve finale.

LETLAND stuurt een duo die zittend met hun rug naar het publiek beginnen aan hun song.  De 18-jarige zanger heeft een flink ruw randje rond de stem, maar zingt goed.  Het lied heeft wel iets, maar mist toch net dat sprankeltje finale-sound.

DENEMARKEN houdt vast aan een traditie van radio-vriendelijke-niemendalletjes.  Net als vorig jaar lijkt ook dit lied wel op vanalles en nog wat.  Net als vorig jaar is het vast niet echt plagiaat.  Net als vorig jaar door naar de finale.  Het lied wordt gebracht door een groep mooie mensen en dat is altijd mooi meegenomen.  Let vooral op de rug van de zanger (was de stof op?).

Songfestivalland-bij-uitstek IERLAND mag het rijtje sluiten.  Na zingende kalkoenen enkele jaren geleden en oud-winnaressen vorig jaar mogen de broers John en Edward (dat wordt dus Jedward) de eer van het groene eiland verdedigen.  Hoofdkleur in de act is niet groen, maar rood.  De projecties op het led-scherm passen perfect en de jongens zijn (geholpen door een ijzersterk koor) goed bij stem.  Een spetterend einde van de tweede halve finale en voer voor de finale!

Als ik mag kiezen, gaan deze 10 landen door naar de finale: Bosnië en Herzegovina, Oekraïne, Moldavië, Zweden, Bulgarije, Israël, Roemenië, Estland, Denemarken, Ierland.

Servië, Litouwen, Griekenland, Azerbeidzjan, Georgië, Zwitserland, Hongarije, Finland, Rusland en IJsland zijn de tien landen uit de eerste halve finale die doormogen naar de show van zaterdag.  Met een schrale vijf op tien kan ik natuurlijk onmogelijk tevreden zijn, maar u zal zelf wel gemerkt hebben dat het niveau niet echt geweldig was in deze voorronde.

Dat het Griekse drama doorgaat is nog te begrijpen met zo'n prachtige zanger.  Ook de act uit Servië werd verrassend goed gebracht en, hoewel ik geen fan ben van het genre, vond ik Georgië de topper van de avond!

Dat ook Zwisterland (dat jurkje, die knietjes, die niet zo fijne timing) en Litouwen (dat foute Engels, dat foute Frans, die plotse nood aan gebarentaal, de oubolligheid) door zijn vind ik minder prettig... maar helaas.

Donderdag deel twee van het Eurovisie-drieluik van dit jaar.  Daarin zit meer lekkere muziek en natuurlijk ook België, Nederland, Dana International (Israël) en Zweden!

Ik ga donderdag de sfeer zelf proeven in de ESPRIT-Arena, maar bezorg jullie later vandaag (woensdag) alvast mijn kijk op de liedjes, acts,... van donderdag.

Het is weer zover. Het Eurovisiesonfestival zal vanaf dinsdagavond negen uur weer drie avonden de huiskamer vullen. Na de overwinning van Lena (herinner u ‘Satelite’ in slecht Engels nog) mogen de Duitsers het liedjesfeest organiseren. Zij kozen daarvoor de ESPRIT-Arena in Düsseldorf. 43 Landen zullen strijden om overwinning. Van de 19 landen in elke halve finale (dinsdag en donderdag) gaan er telkens tien door naar zaterdag. In de finale komen daar de Big4 (Spanje, Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Duitsland) en ‘terug-van-lang-weggeweest’ Italië.

België en Nederland moeten wachten tot donderdag om hun kunsten te tonen. Daarover lees je dus later meer… Over de landen in de eerste halve finale leest u hieronder mijn oordeel. Dit oordeel is puur persoonlijk en gebaseerd op de studio-versies en de indrukken van de eerste repetities in de ESPRIT-Arena.

POLEN mag als eerste het ronde podium op. De staging ziet er overigens indrukwekkend uit en de Duitse omroep wil duidelijk een staaltje vakmanschap laten zien. Het Poolse lied is een leuke opener van de eerste halve finale. Als de Poolse dame erin slaagt om het lied goed te zingen, kan dit zo door naar de finale. Maar tijdens de repetities ging het meermaals vocaal mis en dus is dit plots een twijfelgeval voor de finale.

NOORWEGEN komt met een lied dat evenveel met Noorwegen te maken heeft als een peer met een ananas. Het meest zomerse nummer wordt door Stella (met enorme steun van haar backings) de arena en de huiskamer ingeblazen. Stella is niet de beste zangeres, maar dit lied blijft onmiddellijk hangen en wordt zo aanstekelijk gebracht dat we het op zaterdag vast ergens in de top 10 zien eindigen.

ALBANIË stuurt een dame met ontzettend veel power in de stem… en dan heb ik het nog niet over de blik in haar ogen of haar haren. Het lied is een beetje van alles wat en dat gaat er niet zo makkelijk in als het voorgaande lied (en het volgende). Een twijfelgevalletje voor de finale.

ARMENIË tapt ook uit het vaatje van de oorwurmen. Waar het bij Noorwegen om ‘Haba haba’ gaat, is het dit keer nog simpeler: Boom boom. De rest van de tekst (verwaarloosbaar) bespaar ik u. De act moet de lichtheid van het nummer verdoezelen/versterken (kies zelf maar wat past). De choreografie is geïnspireerd op een bokswedstrijd (inclusief grote bokshandschoen) en vooral op vroegere winnaars uit Griekenland en Ukraïne. Waarschijnlijk zo simpel dat het doorwurmpt naar zaterdag.

Na al dit luchtigs is TURKIJE aan zet. Geen luchtigheid dit keer. Wel ijzersterke pop-rock zoals de Turken die vorig jaar al brachten. Toen was dat goed voor een tweede plaats in de finale. Die tweede plaats evenaren (of verbeteren) zit er volgens mij niet in, maar de finale halen moet wel lukken lijkt me.

Tijd om de kleurentelevisie opnieuw uit te vinden met SERVIË. Vorig jaar een jommekeskapsel, dit keer een echte vrouw met een lied dat ons moet meenemen naar de sfeer van Hairspray (de musical) maar daar niet helemaal in lukt. Tijdens de repetities lukte het de zangeres ook niet echt om het einde van haar lied helemaal foutloos te zingen (’t ging af en toe een beetje te hoog voor haar). Een twijfelgevalletje voor de finale.

RUSLAND heeft dit jaar een grote meneer ingehuurd om hun inzending in elkaar te boksen (en dat heeft niks met het Armeense boksen te maken). Niemand minder dan RedOne (één van de heerschappen achter LadyGaga) schijnt dit lied geproduceerd te hebben. Alex Sparow is de laatste maanden overal in Europa geweest om zijn X-factor te tonen en zieltjes te winnen. Het moet gezegd: de knaap kan zingen en de act zit prima in elkaar (lichtgevende schoenen en ruggetjes). Wel effe doorbijten want het begin trekt op niks (worst intro ever) maar daarna krijg je waar voor je geld. Dit zien en horen we zaterdag zeker en vast terug.

ZWITSERLAND stuurt dit keer een fijn liedje. Het lijkt overal op (Katie Melua en co) en bevat voldoende lalala’s om het predikaat ‘tekstschrijver-had-even-geen-inspiratie-liedje’ te krijgen. Maar ik ben niet wild van de zang (en dictie) van mevrouw en al helemaal niet van haar (vast beeldig bedoelde) jurk.

Over GEORGIË kan ik heel kort zijn. Enige fijne aan dit lied: de kostuums (Zwitsers kunnen beter eens in Georgië gaan shoppen). Verder: plassssssssen!!!

FINLAND heeft goed naar Tom Dice gekeken en krijgt daarom alleen al bonuspunten van me. Paradise Oscar zingt een liedje over de aarde en heeft uit inspiratief oogpunt ook een lalala’tje (al heet het hier een tadadaake) meegebracht. Er gebeurt weinig op het podium en de jongen heeft een gitaar vast: ziehier Fin Dice. Er zullen wel genoeg moeder- en meisjesharten gebroken worden om dit de finale in te krijgen.

MALTA stuurt zijn nichtje uit. Glenn Vella heeft een duidelijk roze randje en brengt zijn lied erg overtuigend. Ik ben niet wild van de stem (mannelijke Shirley B.) en het lied is iets te plat. Twijfelgevalletje voor de finale.

SAN MARINO komt ook nog eens meedoen. Ze vonden een prachtige zangeres en hadden voor haar nog ergens een liedje liggen… Jammergenoeg lag dat liedje daar al een tijdje… en had het daar best nog even kunnen blijven liggen.

Nergens lees ik iets positiefs over de inzending uit KROATIË en toch word ik ontzettend vrolijk van dit lied. Het heeft een vleugje Alice Deejay en een behoorlijke portie Euro Dance. Wat mij betreft kan dit muzikaal gezien vrolijk door naar de finale, maar of ze dat halen hangt van de zang af… en hoe de erg vreemde act overkomt op televisie.

Eigenlijk is het een triestig verhaal uit IJSLAND want wat doe je als de uitvoerder van het lied op veel te jonge leeftijd overlijdt enkele weken voor de nationale voorronde… Je laat zijn vrienden het lied zingen als eerbetoon en die winnen het ticket richting Düsseldorf. De zang is prima, de act sober maar respectvol… ik ben alleen niet zo wild van dit lied. Twijfelgeval voor de finale.

En dan is het tijd voor de grote favoriete uit HONGARIJE. Kati heeft (net als de Rus) een X-factor verleden en vooral gekeken naar Celine Dion en Whitney Houston. Het nummer dendert als een trein voorbij, stopt effe voor wat Whitney-like-hihi-tjes en gaat vervolgens door in het Hongaars om weer in het Engels te eindigen. Ik ben fan en duim voor een puike vocale prestatie.

Het is crisis… en vooral in PORTUGAL. U krijgt een verzetslied van strijders tegen de crisis met alles erop en eraan: lokale klederdracht, borden met leuzen, scanderen ipv zingen,… Ik heb het niet voor dit soort toneeltjes…

LITOUWEN heeft goed naar musicals gekeken. C’est ma vie is een prachtige musicalballad in het Engels en met flarden Frans. Dit geef ik gewoon even mee omdat het accent van de dame die het zingt u misschien anders in de war zou brengen. De dame (want het is een echte dame) had tijdens de eerste repetitie een (te) strak zittend kleed aan maar slaagde er wonderwel in om alle nootjes netjes te produceren. Qua zang zit het dus goed, maar het lied is toch wat te oubollig.

AZERBEIDZJAN wil het festival al jaren erg graag winnen en zijn daarin al erg verdienstelijk geweest. Ook dit jaar komen ze met schoon volk, een lekker lied en een prachtige act. Dit gaat zo door naar de finale, maar is wat mij betreft te vlak qua lied om daar echt potten te breken.

Het is crisis… ik schreef het al eerder… en vooral ook in GRIEKENLAND… en dat is eraan te horen. Dit is de meest dramatische inzending dit jaar en kan mij werkelijk geen seconde boeien. De rap zit niet lekker en de zang is ook teveel van het goeie…

Volgens mij gaan volgende landen door naar de finale zaterdag: Albanië, Noorwegen, Armenië, Turkije, Rusland, Finland, Kroatië, IJsland, Hongarije, Azerbeidzjan.