Het is weer zover. Het Eurovisiesonfestival zal vanaf dinsdagavond negen uur weer drie avonden de huiskamer vullen. Na de overwinning van Lena (herinner u ‘Satelite’ in slecht Engels nog) mogen de Duitsers het liedjesfeest organiseren. Zij kozen daarvoor de ESPRIT-Arena in Düsseldorf. 43 Landen zullen strijden om overwinning. Van de 19 landen in elke halve finale (dinsdag en donderdag) gaan er telkens tien door naar zaterdag. In de finale komen daar de Big4 (Spanje, Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Duitsland) en ‘terug-van-lang-weggeweest’ Italië.
België en Nederland moeten wachten tot donderdag om hun kunsten te tonen. Daarover lees je dus later meer… Over de landen in de eerste halve finale leest u hieronder mijn oordeel. Dit oordeel is puur persoonlijk en gebaseerd op de studio-versies en de indrukken van de eerste repetities in de ESPRIT-Arena. POLEN mag als eerste het ronde podium op. De staging ziet er overigens indrukwekkend uit en de Duitse omroep wil duidelijk een staaltje vakmanschap laten zien. Het Poolse lied is een leuke opener van de eerste halve finale. Als de Poolse dame erin slaagt om het lied goed te zingen, kan dit zo door naar de finale. Maar tijdens de repetities ging het meermaals vocaal mis en dus is dit plots een twijfelgeval voor de finale. NOORWEGEN komt met een lied dat evenveel met Noorwegen te maken heeft als een peer met een ananas. Het meest zomerse nummer wordt door Stella (met enorme steun van haar backings) de arena en de huiskamer ingeblazen. Stella is niet de beste zangeres, maar dit lied blijft onmiddellijk hangen en wordt zo aanstekelijk gebracht dat we het op zaterdag vast ergens in de top 10 zien eindigen. ALBANIË stuurt een dame met ontzettend veel power in de stem… en dan heb ik het nog niet over de blik in haar ogen of haar haren. Het lied is een beetje van alles wat en dat gaat er niet zo makkelijk in als het voorgaande lied (en het volgende). Een twijfelgevalletje voor de finale. ARMENIË tapt ook uit het vaatje van de oorwurmen. Waar het bij Noorwegen om ‘Haba haba’ gaat, is het dit keer nog simpeler: Boom boom. De rest van de tekst (verwaarloosbaar) bespaar ik u. De act moet de lichtheid van het nummer verdoezelen/versterken (kies zelf maar wat past). De choreografie is geïnspireerd op een bokswedstrijd (inclusief grote bokshandschoen) en vooral op vroegere winnaars uit Griekenland en Ukraïne. Waarschijnlijk zo simpel dat het doorwurmpt naar zaterdag. Na al dit luchtigs is TURKIJE aan zet. Geen luchtigheid dit keer. Wel ijzersterke pop-rock zoals de Turken die vorig jaar al brachten. Toen was dat goed voor een tweede plaats in de finale. Die tweede plaats evenaren (of verbeteren) zit er volgens mij niet in, maar de finale halen moet wel lukken lijkt me. Tijd om de kleurentelevisie opnieuw uit te vinden met SERVIË. Vorig jaar een jommekeskapsel, dit keer een echte vrouw met een lied dat ons moet meenemen naar de sfeer van Hairspray (de musical) maar daar niet helemaal in lukt. Tijdens de repetities lukte het de zangeres ook niet echt om het einde van haar lied helemaal foutloos te zingen (’t ging af en toe een beetje te hoog voor haar). Een twijfelgevalletje voor de finale. RUSLAND heeft dit jaar een grote meneer ingehuurd om hun inzending in elkaar te boksen (en dat heeft niks met het Armeense boksen te maken). Niemand minder dan RedOne (één van de heerschappen achter LadyGaga) schijnt dit lied geproduceerd te hebben. Alex Sparow is de laatste maanden overal in Europa geweest om zijn X-factor te tonen en zieltjes te winnen. Het moet gezegd: de knaap kan zingen en de act zit prima in elkaar (lichtgevende schoenen en ruggetjes). Wel effe doorbijten want het begin trekt op niks (worst intro ever) maar daarna krijg je waar voor je geld. Dit zien en horen we zaterdag zeker en vast terug. ZWITSERLAND stuurt dit keer een fijn liedje. Het lijkt overal op (Katie Melua en co) en bevat voldoende lalala’s om het predikaat ‘tekstschrijver-had-even-geen-inspiratie-liedje’ te krijgen. Maar ik ben niet wild van de zang (en dictie) van mevrouw en al helemaal niet van haar (vast beeldig bedoelde) jurk. Over GEORGIË kan ik heel kort zijn. Enige fijne aan dit lied: de kostuums (Zwitsers kunnen beter eens in Georgië gaan shoppen). Verder: plassssssssen!!! FINLAND heeft goed naar Tom Dice gekeken en krijgt daarom alleen al bonuspunten van me. Paradise Oscar zingt een liedje over de aarde en heeft uit inspiratief oogpunt ook een lalala’tje (al heet het hier een tadadaake) meegebracht. Er gebeurt weinig op het podium en de jongen heeft een gitaar vast: ziehier Fin Dice. Er zullen wel genoeg moeder- en meisjesharten gebroken worden om dit de finale in te krijgen. MALTA stuurt zijn nichtje uit. Glenn Vella heeft een duidelijk roze randje en brengt zijn lied erg overtuigend. Ik ben niet wild van de stem (mannelijke Shirley B.) en het lied is iets te plat. Twijfelgevalletje voor de finale. SAN MARINO komt ook nog eens meedoen. Ze vonden een prachtige zangeres en hadden voor haar nog ergens een liedje liggen… Jammergenoeg lag dat liedje daar al een tijdje… en had het daar best nog even kunnen blijven liggen. Nergens lees ik iets positiefs over de inzending uit KROATIË en toch word ik ontzettend vrolijk van dit lied. Het heeft een vleugje Alice Deejay en een behoorlijke portie Euro Dance. Wat mij betreft kan dit muzikaal gezien vrolijk door naar de finale, maar of ze dat halen hangt van de zang af… en hoe de erg vreemde act overkomt op televisie. Eigenlijk is het een triestig verhaal uit IJSLAND want wat doe je als de uitvoerder van het lied op veel te jonge leeftijd overlijdt enkele weken voor de nationale voorronde… Je laat zijn vrienden het lied zingen als eerbetoon en die winnen het ticket richting Düsseldorf. De zang is prima, de act sober maar respectvol… ik ben alleen niet zo wild van dit lied. Twijfelgeval voor de finale. En dan is het tijd voor de grote favoriete uit HONGARIJE. Kati heeft (net als de Rus) een X-factor verleden en vooral gekeken naar Celine Dion en Whitney Houston. Het nummer dendert als een trein voorbij, stopt effe voor wat Whitney-like-hihi-tjes en gaat vervolgens door in het Hongaars om weer in het Engels te eindigen. Ik ben fan en duim voor een puike vocale prestatie. Het is crisis… en vooral in PORTUGAL. U krijgt een verzetslied van strijders tegen de crisis met alles erop en eraan: lokale klederdracht, borden met leuzen, scanderen ipv zingen,… Ik heb het niet voor dit soort toneeltjes… LITOUWEN heeft goed naar musicals gekeken. C’est ma vie is een prachtige musicalballad in het Engels en met flarden Frans. Dit geef ik gewoon even mee omdat het accent van de dame die het zingt u misschien anders in de war zou brengen. De dame (want het is een echte dame) had tijdens de eerste repetitie een (te) strak zittend kleed aan maar slaagde er wonderwel in om alle nootjes netjes te produceren. Qua zang zit het dus goed, maar het lied is toch wat te oubollig. AZERBEIDZJAN wil het festival al jaren erg graag winnen en zijn daarin al erg verdienstelijk geweest. Ook dit jaar komen ze met schoon volk, een lekker lied en een prachtige act. Dit gaat zo door naar de finale, maar is wat mij betreft te vlak qua lied om daar echt potten te breken. Het is crisis… ik schreef het al eerder… en vooral ook in GRIEKENLAND… en dat is eraan te horen. Dit is de meest dramatische inzending dit jaar en kan mij werkelijk geen seconde boeien. De rap zit niet lekker en de zang is ook teveel van het goeie… Volgens mij gaan volgende landen door naar de finale zaterdag: Albanië, Noorwegen, Armenië, Turkije, Rusland, Finland, Kroatië, IJsland, Hongarije, Azerbeidzjan.
0 Comments
Leave a Reply. |
Details
KristofLommel, 19 mei 1977 Archives
Mei 2015
Categories |